Onze oudste dochter, Sanne, is nu bijna 5. Al vroeg wilde ze alles zelluf doen en leerde ze snel hoe dat moest. De handelingen van het aankleden zijn dus geen probleem. Het tempo waarin dat gaat echter wel.
Man Man wat een geduld moet deze mama ‘s morgens hebben. Hoe vaak ik haar niet aan moet sporen om een beetje door te werken! Als ik voor elke keer een dubbeltje kreeg was ik nu rijk. (oké ik wordt oud met mn dubbeltje. De generatie van nu weet niet eens meer wat dat is)
En de sfeer werd hierdoor echt niet gezelliger ‘s morgens. Voor we aan het ontbijt zaten waren er al heel wat woorden gevallen. Niet dat het iets hielp overigens. Sanne trok zich er weinig van aan. Zucht….
Ze was steeds weer afgeleid. Las weer wat in een boek, speelde ergens mee of deed één of andere vondst in haar kamer.
Toen ik mijn beklag deed bij een vriendin kwam deze met een geweldige oplossing! Thats where friends are for!
Recente reacties